Παρασκευή 29.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Μην πυροβολείτε τον μελετητή!

editorial
06 Δεκεμβρίου 2018 / 17:32

Ένα χωροταξικό Σχέδιο δεν μπορεί να υπερβεί την πραγματικότητα και τον υφιστάμενο πολιτικό πολιτισμό. Αντανακλά, κατά κανόνα, αυτόν ακριβώς, εμπλουτισμένο με γενικές αρχές και οδηγίες.

Αυτού του υποδείγματος δεν ξέφυγε και το Χωροταξικό των Ιονίων Νήσων, που εγκρίθηκε χθες. Και μ' ένα κουσούρι ακόμα, τη μεγάλη καθυστέρηση μέχρι την έγκρισή του, που το κάνει να ακολουθεί την εκδήλωση προβλημάτων που υποτίθεται ότι θα προλάβαινε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η παραπομπή στον προβληματικό, περιφερειακό σχεδιασμό για τα σκουπίδια (ΠΕΣΔΑ), του οποίου η αποτυχία είναι αναμφισβήτητη στα τρία από τα τέσσερα, μεγάλα νησιά του Ιονίου! Όμως οι παρατηρήσεις αυτές δεν πρέπει να απευθύνονται τόσο στον μελετητή όσο σε όλους τους άλλους, καθ' όσον ένα Σχέδιο σ' αυτό το επίπεδο και σ' αυτήν την κλίμακα είναι πρωτίστως ένα πολιτικό σχέδιο, με το οποίο προβάλλονται στον προβλεπόμενο χρόνο, οι επιδιώξεις. Στα Ιόνια των πολλών αναπτυξιακών συνεδρίων και των άλλων τόσων ειδικών, συνολικά και κατά τόπους, δύσκολα αποκρύπτεται η αμηχανία απέναντι στα σύγχρονα ζητήματα που εμφανίζονται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Κι άλλο τόσο δύσκολα εξωραΐζεται η αδυναμία με αυτά τα πολιτικά μυαλά κι αυτούς τους γερασμένους και πελατειακά ενοχικούς μηχανισμούς, της αναμέτρησης με την τρέχουσα πραγματικότητα. Αυτό που ζούμε κυρίως, ως μοντέλο διοίκησης στην εφαρμογή επιχειρησιακών σχεδίων και προγραμμάτων, είναι προϊόν αφυδατωμένης, αποστεωμένης, γραφειοκρατικής συμπεριφοράς, με ιδιαίτερη έως αποκλειστική έμφαση στην επικοινωνιακή της διαχείριση. Κατάσταση που ικανοποιεί ( τους λιγοστούς αυλικούς και αυλοκόλακες ενώ απομακρύνει κάθε άλλον από την άσκηση του δικαιώματος και την ικανοποίηση της υποχρέωσης του πολίτη. Έτσι και η συνταγματική επιταγή της νομιμοποίησης κάθε δημοκρατικής λειτουργίας και δράσης που αποδίδεται στον πατριωτισμό των πολιτών, μετατρέπεται σε αδειανό πουκάμισο. Στο εγκεκριμένο πλέον Χωροταξικό, εμπεριέχονται γενικές αρχές και προτροπές, με τις οποίες κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει αλλά και εμμονές σε αποτυχημένες υποθέσεις, που επιβάλλεται να ξεπερασθούν. Υποστηρίζοντας ότι στη δημοκρατία έχουν νομοθετηθεί σχεδόν τα πάντα, αυτό που υπολείπεται είναι η ενεργός συμμετοχή των πολιτών που θα έδινε σάρκα και οστά στην εφαρμογή και τη δυνατότητα της ανατροπής των κακώς κειμένων. Ιδιωτικότητα σημαίνει ανάθεση και η ανάθεση παραπέμπει στη γραφειοκρατική απίσχνανση του όποιου σχεδιασμού. Όμως ο χειρότερος σχεδιασμός είναι εκείνος που δεν υπάρχει!