Αναδιανομή με ρήτρα υπέρ των Κερκυραίων

Οι ξενοδοχειακές μονάδες, ιδιαιτέρως οι μεγάλες, συγκαταλέγονται σ' αυτούς, που αποκαλούμε μεγάλους παραγωγούς απορριμμάτων. Αναλόγως μπορεί να προσθέσει κανείς και άλλες τέτοιες δραστηριότητες με ίδιο αποτέλεσμα. Την επιβάρυνση της Κέρκυρας με τα υπόλοιπα της δραστηριότητάς τους, όπως είναι π.χ. τα βαπόρια που ελλιμενίζονται εδώ. Σε αυτή τη φάση και για όσο θα στερείται το νησί εγκατάστασης διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, μπορεί το μειονέκτημα να αναστραφεί σε προνόμιο. 

Και εξηγούμαστε. Τουλάχιστον μια από τις καινούριες μεγάλες ξενοδοχειακές επενδύσεις στο νησί περηφανεύεται ότι δεν το επιβαρύνει καθόλου ούτε χρησιμοποιεί τις Υπηρεσίες και τις όποιες εγκαταστάσεις τους. Διαχωρίζει η ίδια τα σκουπίδια, επεξεργάζεται τα βιοαπόβλητα με διατάξεις που τα μετατρέπουν σε νεράκι, το οποίο και πωλεί ενώ μεταφέρει ιδίαις δαπάναις όλα τα άλλα, ομαδοποιημένα κατά κλάδο, εκτός Κερκύρας. Ο κύκλος αυτός απέχει από το να χαρακτηρισθεί οικονομικά ενάρετος ώστε να αυτοχρηματοδοτείται εντελώς κι έτσι η επιχείρηση (σ.σ. οι πιο αρμόδιοι μίλησαν γι' αυτό στην Ενημέρωση) χρηματοδοτεί την όλη διαδικασία και από τον κύκλο εργασιών της. Ενσωματώνει δηλ. σ' αυτόν τη φιλική προς το περιβάλλον διαχείριση ενώ πουλάει και το υπόδειγμα λειτουργίας ως sustainability στους πελάτες της, ενισχύοντας έτσι το προφίλ της.

Σ' αυτό το υπαρκτό παράδειγμα ίσως και να κρύβεται η απαίτηση των τοπικών αρχών/Υπηρεσιών δηλ. οι λεγόμενοι μεγάλοι παραγωγοί αποβλήτων να «χωνέψουν» στον κύκλο εργασιών τους την αποκομιδή και τη διαχείριση των απορριμμάτων τους, απαλλάσσοντας τους Δήμους από κάτι τέτοιο. Το υπόδειγμα μπορεί να μεταφερθεί και στους άλλους, τηρουμένων των αναλογιών και της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά. Κατάσταση επιβεβλημένη ιδιαιτέρως λόγω του γεγονότος ότι η λεγόμενη ανακύκλωση καρκινοβατεί υποχρηματοδοτούμενη πανελλαδικώς και με ευθύνη της γενικής κυβέρνησης.

Δεδομένου του επενδυτικού ενδιαφέροντος για το νησί είναι σκόπιμο να επιμεριστεί στο κόστος των επενδύσεων ως προϋπόθεση αδειοδότησης και λειτουργίας, έτσι που να μην επιβαρύνονται οι ντόπιοι, προς τους οποίους θα πρέπει να αποδίδεται μάλιστα και ανταποδοτικό όφελος βελτίωσης της ποιότητας της ζωής τους. Κι αυτό όχι ως αποτέλεσμα της ανταγωνιστικότητας των κερκυραϊκών επιχειρήσεων, κάτι που συνιστά βεβαίως απατηλή προσδοκία εάν προβάλλεται έτσι, αλλά με τον προσπορισμό αμέσως και από την απόδοση των επενδύσεων που κερδίζουν πουλώντας τον κερκυραϊκό παράδεισο αλλά και προκειμένου αυτός να παραμείνει ελκυστικός και δημοφιλής!