Πέμπτη 28.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Αυτό δεν είναι Δημοκρατία

Ελίνα Λάσκαρι
03 Ιανουαρίου 2017 / 12:37

Γράφει η Ελίνα Λάσκαρι

Στο επίκεντρο της συζήτησης μεταξύ του σωματείου Εστιατόρων και Συναφών Επαγγελμάτων Κέρκυρας και των δημάρχου και αντιδημάρχου βιομηχανίας (;) και εμπορίου, διαβάζω ότι τέθηκε το ζήτημα του ωραρίου μουσικών οργάνων «που μέχρι σήμερα έχει σταθεί βραχνάς σε καφετέριες, εστιατόρια και μπαρ». Το ισχύον ωράριο – έως τις 10μμ το χειμώνα και έως τις 11μμ το καλοκαίρι – έχει δημιουργήσει προστριβές, διατείνονται οι επιχειρηματίες, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με «πρόστιμα, δεκαήμερα κλεισίματα στο μέσον της σαιζόν με προφανείς αρνητικές επιπτώσεις στο τζίρο τους, ακόμα και στέρηση της άδειας λειτουργίας τους». Ως εκ τούτου, δήμαρχος και αντιδήμαρχος υιοθέτησαν τη «διαλλακτική στάση» της παράτασης κατά δύο ώρες του ωραρίου, φοβούμενοι ότι η υπερβολική αυστηρότητα πιθανόν θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα…
Κατ΄ αρχήν, «το ισχύον ωράριο» δεν ισχύει και δεν ίσχυσε ποτέ για τους εστιάτορες και συναφείς επαγγελματίες, είτε έχουν άδεια μουσικών οργάνων είτε όχι, που είναι και το συνηθέστερο. Και το πρόβλημα που δημιουργεί η δίωρη παράτασή του για τους κατοίκους της παλιάς πόλης που έχουν τη δυστυχία να γειτονεύουν με τέτοιου είδους επιχειρήσεις είναι ακριβώς αυτό: Ότι το υφιστάμενο μαρτύριο της μετά μουσικής αγρύπνιας τους θα παραταθεί νομίμως και με την άδεια των αρχών. Μέχρι τώρα, μπορούσαν τουλάχιστον να ελπίζουν ότι  στο τέταρτο, πέμπτο, στο έκτο έστω τηλεφώνημά τους στην αστυνομία, κάποιο περιπολικό θα εμφανιζόταν στις τρείς ή στις τέσσερις το πρωί ώστε να πάνε επιτέλους για ύπνο. Τώρα, μέχρι ποια ώρα του χαράματος πρέπει να περιμένουν για να τους επιτραπεί να κοιμηθούν;
Και έπειτα τι σημαίνει ακριβώς αυτό το περί «υπερβολικής αυστηρότητας»; Από πότε δηλ. η τήρηση του νόμου ή η επιβολή κυρώσεων για τη μη τήρησή του είναι θέματα υπό συζήτηση; Και εν τοιαύτει περιπτώσει, αν η δημοτική μας αρχή αγαπάει τις διαβουλεύσεις και τις συναινετικές διαδικασίες όσο ισχυρίζεται, με τους κατοίκους που υποφέρουν από την απουσία κανόνων θα όφειλε να συζητήσει, όχι με τους «συναφείς» ή τουλάχιστον, όχι μόνον με αυτούς.