Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές
Το σημείωμα έχει ως αφορμή την πειρατική από αέρος επίθεση την Παρασκευή, κατά σκάφους αλληλεγγύης που για συμβολικούς αλλά και ουσιαστικούς λόγους σκόπευε να σπάσει τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζα.
Την εποχή της μέγιστης δημοσιότητας επί παντός του επιστητού, των big data και της ψευδαίσθησης ότι όλοι μπορούν να παρακολουθούν τα πάντα, η εφαρμοσμένη λιμοκτονία επί των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζα όσο κλιμακώνεται τόσο περνάει περισσότερο απαρατήρητη. Είναι κι αυτό άλλο ένα σημείωμα της «Ε», που δεν θα εκτιναχθεί στις προτιμήσεις των αναγνωστών, ιδιαιτέρως εκείνων που ξέρουν πως κάτι κακό γίνεται εκεί αλλά δεν είναι δουλειά δική μας!
Ο λιμός οφείλεται στον ασφυκτικό αποκλεισμό της περιοχής έτσι ώστε να αποκλείεται η ανθρωπιστική βοήθεια. Το μαρτύριο περιλαμβάνει και δίψα αφού κι αυτοί οι πόροι εξαφανίζονται μέρα με τη μέρα.
Κι αν ρωτήσετε τους Έλληνες αξιωματούχους για τον τρόπο που πορεύονται στη διεθνή σκηνή, θα σας απαντήσουν, «με βάση το διεθνές Δίκαιο». Καλοζωισμένοι άνθρωποι οι ίδιοι έχουν την σιγουριά ότι η υποκρισία είναι ένα φαινόμενο που πλήττει κυρίως τους φαγωμένους, ιδιαιτέρως μάλιστα εφόσον τους χωρίζει ικανή απόσταση από τους πεινασμένους ώστε να μην έχουν κάποια επήρεια (σ.σ. λέξη που είναι και της μόδας).
Το σημείωμα έχει ως αφορμή την πειρατική από αέρος επίθεση την Παρασκευή, κατά σκάφους αλληλεγγύης που για συμβολικούς αλλά και ουσιαστικούς λόγους σκόπευε να σπάσει τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζα, μεταφέροντας τρόφιμα και νερό στους «ελεύθερους πολιορκημένους» (σ.σ. για να μην ξεχνιόμαστε όσοι πατριώτες συγκινούμαστε από το μαρτύριο των υπερασπιστών της ιερής πόλης του Μεσολογγίου).
Το σκάφος παραμένει τραυματισμένο σε ακτή της Μάλτας ενώ οι Αρχές της χώρας αρνήθηκαν να ταυτοποιήσουν το αεροσκάφος που έκαμε τη ζημιά (σ.σ. θα γράφαμε, ευτυχώς δίχως ανθρώπινα θύματα, αν δεν ερχόταν αυτομάτως στο μυαλό η σκέψη για την ημερήσια εκατόμβη νεκρών από την πείνα στην Παλαιστίνη).
Το διεθνές Δίκαιο δεν περιλαμβάνει την περίπτωση αυτής της εξόφθαλμης παρανομίας ενώ και τα Όργανά του ο ίδιος ο ΟΗΕ υποβιβάσθηκαν σε ισχύ πολιτιστικού συλλόγου αναλόγως και τα διεθνή δικαστήρια, τα τόσο πρόθυμα να κυνηγήσουν «χασάπηδες», τους ηττημένους των συγκρούσεων της νέας γεωγραφίας εδώ, εκεί κι αλλού.
Το διαμπερές τραύμα στην εμπιστοσύνη, που αποτελεί όρο και προϋπόθεση της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, δεν το σκέφτεται κανείς; Κι απ' αυτό θα πάμε όλοι αφού η αιμορραγία του είναι ακατάσχετη! (Σ.σ. Τα αφιερώματα στον Αλέκο Παναγούλη, μας μάραναν)!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
