Να παραμείνει το 7ο Γυμνάσιο, σχολείο γειτονιάς

ΚΕΡΚΥΡΑ. Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 7ου Γυμνασίου, μετά από έκτακτη συνεδρίαση το μεσημέρι της Δευτέρας 15 Δεκεμβρίου 2025, σχετικά με την μετατροπή του σχολείου σε "Πειραματικό" αποφάσισε ομόφωνα να συντάξει το κάτωθι ψήφισμα:

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε την πρόταση της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για δυνητική μετατροπή του 7ου Γυμνασίου Κέρκυρας σε «Πειραματικό», καθώς δεν είχε προηγηθεί διαβούλευση με τη Διεύθυνση και τον Σύλλογο Διδασκόντων του Σχολείου, ούτε με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, όπως θα ήταν το αναμενόμενο, δημοκρατικό και λογικό.

Η έκπληξή μας μεγάλωσε όταν πληροφορηθήκαμε εκ νέου ότι το Υπουργείο Παιδείας εξέδωσε απόφαση με την οποία το σχολείο ορίζεται πλέον ως «Πειραματικό» και μάλιστα από την αμέσως επόμενη σχολική χρονιά 2026-2027.

Η απορία μας λοιπόν είναι εύλογη: Υπάρχουν για το Υπουργείο και τις τοπικές αρχές οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, η γειτονιά, η τοπική κοινωνία; Ή όλα είναι αριθμοί, πλατφόρμες και διοικητικοί σχεδιασμοί; Ο Σύλλογος Διδασκόντων στο παρελθόν, όταν ρωτήθηκε σχετικά, δύο φορές απέρριψε την πρόταση μετατροπής του σχολείου σε «πειραματικό». Άλλαξε κάτι από τότε; Αν ναι, γιατί δεν θεωρήθηκε σκόπιμο να ερωτηθεί το σχολείο; Εκτός εάν στους διοικητικούς σχεδιασμούς όλοι όσοι υπηρετούμε αυτή τη στιγμή σ’ αυτό, δεν συμπεριλαμβανόμαστε στον νέο τρόπο λειτουργίας και το σχολείο θα πρέπει να φτιαχτεί από την αρχή. Αν όμως ισχύει κάτι τέτοιο, τότε σε τι στηρίχτηκε η απόφαση μετατροπής του; Ήταν ο τρόπος λειτουργίας και τα πρόσωπα που απαρτίζουν το σχολείο ο λόγος της μετατροπής ή όχι; Ήταν το ότι το 7ο Γυμνάσιο, εδώ και χρόνια, λειτουργεί ως σχολείο καινοτομίας στην πράξη; Έχουμε υλοποιήσει διεθνή και τοπικά προγράμματα, εκπαιδευτικές καινοτομίες, εθελοντικές ομάδες και δράσεις πέρα και έξω από το υποχρεωτικό μας ωράριο. Έχουμε βραβευτεί και επαινεθεί σε όποιες δράσεις κι αν συμμετείχαμε. Δεν είναι τυχαία η πρόσφατη αποστροφή της υπουργού Παιδείας: «Δεν το πιστεύω ότι γίνονται τόσα πράγματα σε ένα απλό σχολείο». Πώς λοιπόν λαμβάνεται μία απόφαση που αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου και τις προϋποθέσεις της εισαγωγής των μαθητών σ’ αυτό, αλλά και, πιθανότατα, το εκπαιδευτικό προσωπικό, χωρίς να κριθεί το σχολείο ότι αξίζει και δικαιούται να ενημερωθεί, να διατυπώσει άποψη, να διαβουλευθεί με τη γειτονιά και τα υπόλοιπα σχολεία της περιοχής;

Ελήφθη υπόψιν ότι ένας απροσδιόριστος αριθμός μαθητών που προέρχεται από τη γειτονιά, δεν θα μπορέσει πλέον να συνεχίσει τη φοίτησή του στο Γυμνάσιο της γειτονιάς του; Άλλωστε, αυτός ήταν ο λόγος που το σχολείο ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1990. Ελήφθη υπόψιν ότι στο σχολείο έρχονται μαθητές από τη δομή παιδικής προστασίας «Η Αγκαλιά», λόγω γειτνίασης. Αυτά τα παιδιά πρέπει να μπούνε στη διαδικασία της κλήρωσης, δηλαδή σε ένα νέο «ξεσπίτωμα»;

Οι εκπαιδευτικοί του 7ου Γυμνασίου δεν φοβόμαστε τη δουλειά και τον κόπο. Το έχουμε αποδείξει. Βεβαίως, μπαίνουμε σε ένα καθεστώς κατάργησης των οργανικών μας θέσεων, σε εργασιακή ανασφάλεια και σε γραφειοκρατία, που προφανώς δεν μπορούν να συνιστούν «εκπαιδευτική καινοτομία».  Ο τρόπος που ελήφθη η απόφαση μάλιστα είναι πιθανόν να αποσταθεροποιήσει ένα σχολείο που λειτουργεί ομαλά, οδηγώντας το σε κενά, αναπληρωτές και προβλήματα. Αυτό μας θλίβει ακόμη περισσότερο, διότι αυτό το σχολείο ήταν και είναι οι άνθρωποί του, αυτοί που το ονειρεύτηκαν και το έφτασαν ως εδώ, διαμορφώνοντας, ανεξαρτήτως διευθυντών, μία κουλτούρα συνεργασίας, στην οποία ο κάθε νέος συνάδελφος που ερχόταν και έρχεται, έχει θέση.

Ζητάμε την ανάκληση της απόφασης, ώστε το 7ο Γυμνάσιο να συνεχίσει το έργο του ως σχολείο της γειτονιάς, για όλους τους μαθητές, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.