Η διάλυση της ΔΙΑΔΕΥΑΚ και τα προβλήματα επάρκειας νερού σε κεντρική και νότια Κέρκυρα

ΚΕΡΚΥΡΑ. Το παρθενικό μου κείμενο από την Κέρκυρα στον Ριζοσπάστη πριν από 39 χρόνια ήταν με αφορμή ρεπορτάζ από λαϊκή συνέλευση στην Λευκίμμη και τίτλο: «Η Λευκίμμη θέλει δρόμο και νερό». Λίγο πολύ, ένα ανάλογο κείμενο σήμερα θα μπορούσε να έχει ακριβώς τον ίδιο τίτλο. Τουλάχιστον ως προς το νερό. Κι ας επισκέφθηκε τον υπουργό Πειβάλλοντος Στ. Παπασταύρου ο παραιτηθείς δήμαρχος Νότιας Κέρκυρας, Β. Χειμαριώτης συνοδεία του περιφερειάρχη, Γ. Τρεπεκλή, με αντικείμενο την δραματική κατάσταση που εξακολουθεί να ισχύει στην περιοχή όσον αφορά στην επάρκεια του νερού. Και τούτο ανεξαρτήτως κλίματος και βροχοπτώσεων. Όση λεκτική βοήθεια και να προσφέρεται από τους δημάρχους της Κέρκυρας και της υπόλοιπης Επτανήσου (σ.σ. Ιονίων νήσων), το πηλίκον διατηρεί πεισματικά μηδενική τιμή.

Ενδεικτική η τύχη της αφαλάτωσης που ξαναπήρε ο εργολάβος από το λιμάνι της Λευκίμμης, όπου είχε εγκατασταθεί άπραγη για ένα ολόκληρο 8μηνο. Ουδέποτε ηλεκτροδοτήθηκε ενώ βεβαίως δεν συνδέθηκε ποτέ στο δίκτυο ύδρευσης. Και σα να μην έφθανε αυτό, οι κακές γλώσσες λένε ότι αφαιρέθηκαν κατά καιρούς στοιχεία του μηχανισμού της (σ.σ. Ποιός ξέρει; έχουν υπάρξει καταγγελίες και μηνύσεις;), και γι' αυτόν τον λόγο κυρίως αποφάσισε ο πάροχος να την αποσύρει.

Ανάλογη στασιμότητα επιδεικνύεται και στην υπόθεση της λιμνοδεξαμενής Μοσχόπουλου, που, σαν το γεφύρι της Άρτας κι αυτή, ολημερίς τη χτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν. Και πάντως δεν λειτουργεί με αποτέλεσμα να αναμένεται ένα ζοφερό καλοκαίρι όσον αφορά στην ύδρευση της ευρύτερης περιοχής, πλήγμα στη ζωή των ντόπιων και τον τουρισμό της.

Κι όλα αυτά παρ' όλες τις δηλώσεις υποστήριξης στον αγώνα του δημάρχου και της επ' απειλή συνολικής παραίτησης της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου, την μεθεπόμενη Δευτέρα, 12 τρέχοντος του σωτηρίου έτους 2025, η Επιτροπή που θα μοιράσει τα ιμάτια της διαδημοτικής ΔΕΥΑΚ θα ξεκινήσει τις εργασίες της ύστερα από τη δεδηλωμένη πρόθεση του κατά τα λοιπά αλληλέγγυου κεντρικού Δήμου να ανοίξει το δικό του μαγαζί, όπως άλλωστε πρώτος δίδαξε ο Μαχειμάρης.

Στα ιμάτια του διαμοιρασμού περιλαμβάνεται και ο ΑΦΜ της ΔΙΑΔΕΥΑΚ. Θα τον κρατήσει ο εναπομείνας νότιος εταίρος; Θα τον πάρει μαζί του ο κεντρικός, που τον είχε κι από πριν συσταθεί η διαδημοτική επιχείρηση; Ίσως έχει μικρή σημασία, εφόσον η μεγαλύτερη αποδίδεται στη δυνατότητα διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Υπενθυμίζεται ότι το έργο των φραγμάτων για μια ακόμα φορά και προς δόξα των τοπικών θεσμών και άλλων πολλών εκπροσωπήσεων, βουλευτικών τε και υπουργικών, παραπέμθηκε στις ελληνικές καλένδες.

Στο πολιτικό παρασκήνιο του συνολικού ναυαγίου, η πίεση που αισθάνεται ο κυβερνητικός βουλευτής και μέλος της κυβέρνησης Στ. Γκίκας που, ίσως εξαιτίας της, παρέμεινε στην Κέρκυρα μετά την (απε)αργία της Πρωτομαγιάς. Λέγεται πως πνέει τα μένεα κατά της δημοτικής Αρχής του Νότου που δεν ανταποκρίθηκε στην αρωγή του. Πάντως, όπως εύστοχα παρατηρήθηκε, ο Γκίκας εξαιρέθηκε του ραντεβού Τρεπεκλή, Χειμαριώτη με τον Παπασταύρου. Οικειοθελώς; Δεν τον κάλεσαν; Μικρή σημασία έχει.

Η διάλυση της διαδημοτικής συνεργασίας χρεώνεται και στην αδυναμία του υπουργείου Περιβάλλοντος να δώσει τα κίνητρα για τη διατήρησή της. Αντιθέτως, με τον τυπολατρικό τρόπο που ακολούθησε στην υπόθεση της ενίσχυσης των Δήμων έναντι της λειψυδρίας, κατόρθωσε να πάει ο νεκρός χειμωνιάτικος χρόνος χαμένος και τα προβλήματα να παραμείνουν ολοζώντανα με την έναρξη μιας ακόμα τουριστικής σεζόν.

Όσο για τον κεντρικό Δήμο και την ελλειπτική διοίκηση της ΔΙΑΔΕΥΑΚ, η επιδίωξη επικεντρώνεται στην αλλαγή του αντικειμένου της ήδη συμβασιοποιημένης αλλά χωρίς πόρους (σ.σ.!!!) εργολαβίας στην Χρυσηίδα κι από αποσκλήρυνσης να γίνει έργο αφαλάτωσης. Προσδοκάται ότι έτσι θα συνεισφέρει 15 χιλ. κυβικά ημερησίως στο δίκτυο της πόλης!

Και το διάτρητο δίκτυο, στο οποίο χάνεται το μισό νερό, απ' όπου κι αν προέρχεται, θα πει κάποιος; Η αισιόδοξη απάντηση είναι πως η εναπομείνασα κεντρική ΔΕΥΑΚ έχει τον τρόπο να απορροφήσει το 1,6 εκατ. (σ.σ. επιτέλους) της ενίσχυσης και μ' αυτά τα λεφτά να αντικαταστήσει μεγάλα τμήματα του διάτρητου δικτύου, περιορίζοντας στο ελάχιστο (σ.σ.;) τις απώλειες.

Στο μεταξύ στον Νότο οι όποιες υποσχέσεις τώρα, ακόμα και για έκτακτες χρηματοδοτήσεις, δύσκολα θα ανταποκριθούν στις επείγουσες ανάγκες.