Είναι μήπως επίκαιρος απών ο Ιωάννης Καποδίστριας;
Στις μέρες μας, ο πρ. επικεφαλής της τσαρικής διπλωματίας θα τελούσε υπό περιορισμό της δραστηριότητάς του στη χώρα.
Η μεταφορά του πολιτικού προτύπου του Καποδίστρια στο σήμερα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Κι αυτό διότι τα υποδείγματα κεντιούνται με τις κλωστές και το αδράχτι της εποχής τους, που αποδεικνύονται καθοριστικά τόσο για την ιστορία όσο και για τον ρόλο της προσωπικότητας σ’ αυτήν.
Παρά ταύτα, δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν πως, αν αφηνόταν τότε ο Κυβερνήτης να ζήσει και να διοικήσει, η σύγχρονη Ελλάδα θα ήταν καλύτερη. Αυτό το υποθετικό «αν» δεν χώνευε ούτε ο Χαρίλαος Φλωράκης, αντιμέτωπος με τις υποθετικές ερωτήσεις. Κι αρνιόταν πεισματικά να απαντήσει.
Στις μέρες μας, ο πρ. επικεφαλής της τσαρικής διπλωματίας θα τελούσε υπό περιορισμό της δραστηριότητάς του στη χώρα που, κατά δήλωση του πρωθυπουργού της, βρίσκεται «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας». Σε μια περίοδο μάλιστα έντονης επανεθνικοποίησης της πολιτικής, το διοικητικό του αρχιτέκτονημα στην Ελβετία για τη συμπόρευση Γερμανών, Γάλλων και Ιταλών στο ίδιο κράτος – ό,τι ανάλογο θα μπορούσε να υπάρξει π.χ. στα Βαλκάνια και γιατί όχι στον υπόλοιπο κόσμο – θα θεωρούνταν ακατάλυπτος ρομαντισμός και γι’ αυτό νεφελώδης και ανεφάρμοστος.
Τότε ο κόσμος ζούσε τα οράματα των επαναστάσεων, τώρα την παρακμή τους.
Κορυφαίος Ευρωπαίος του Διαφωτισμού ο ίδιος, θα ερχόταν σήμερα αντιμέτωπος με την αποδόμηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, θεσμικά και διοικητικά. Κάτι που θα ήταν απολύτως αντίθετο με τις πεποιθήσεις και τις προσδοκίες του. Θα τον ακύρωνε κυριολεκτικά.
Ακόμα κι αν ο ίδιος αποτιμήθηκε ως θιασώτης του συγκεντρωτικού τρόπου άσκησης της διοίκησης, θα έμενε με το στόμα ανοιχτό μόλις διαπίστωνε πόσα λίγα συμφέροντα συγκεντρώνουν, με ραγδαίες και ιλιγγιώδεις μεθόδους, το σύνολο της πληροφορίας, του πλούτου εντέλει και της εξουσίας – και μάλιστα σε οικουμενικό επίπεδο!
Τέτοιες και τόσες είναι οι θεμελιώδεις διαφορές του περιβάλλοντος και του προτύπου, που ούτε οι Μαυρομιχαλαίοι ούτε ο Όθων Φρειδερίκος Λουδοβίκος του Οίκου των Βίττελσμπαχ θα μπορούσαν να οδηγήσουν αλλιώς την Ελλάδα, εφόσον επέστρεφαν κι αυτοί στο προσκήνιο, δυνάμει τις οίδε ποίας ψηφιακής καταιγίδας επαναφοράς δεδομένων από το 1831 στο σήμερα.
* Με αφορμή τη συμπλήρωση, το 2026, 250 χρόνων από τη γέννησή του (11/2/1776).
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
