Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω. Ξεχάστε με στη θάλασσα*
Πως τόλεγε μωρέ ο Θόδωρος; «Όταν γυρίσω, θα γυρίσω με τα ρούχα και τ’ όνομα ενός άλλου. Κανείς δε θα με γνωρίσει»...
Δεν είναι και τόσο συναρπαστικό να σχολιάζονται οι απόψεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως διατυπώθηκαν από το βήμα της γενικής συνέλευσης των βιομηχάνων (ΣΕΒ). Κι αυτό διότι η εγκατάλειψη της υπόθεσης της εργασίας αφαιρεί μονομιάς τον επιθετικό προσδιορισμό, αριστερός, από το υποκείμενο. Τα πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ τρέχουν δίχως άλλο πλέον με μεγάλη ταχύτητα. Είναι δομικές οι αλλαγές για το πολιτικό σύστημα, γενικότερα. Αυτό ναι, έχει ενδιαφέρον.
Σημασία έχει κυρίως η αποκατάσταση της θεωρητικής και πολιτικής σκέψης για την υπεράσπιση της ανθρώπινης δημιουργίας/εργασίας έναντι του κεφαλαίου, που προέρχεται από την υπεξαίρεση μέρους της αξίας της.
Το θέμα δεν είναι τεχνικό, οικονομικό μόνον, διότι ανάμεσά τους δημιουργούνται μύριες όσες καταστάσεις ηθικής και αισθητικής. Και τούτο ανεξαρτήτως των κατακλυσμιαίων τεχνολογικών αλλαγών ή μάλλον με την επισήμανση πως αυτές επιτείνουν τις διακρίσεις εφόσον υπόκεινται στις διαθέσεις του εφευρέτη τους.
Έτσι υποθηκεύεται ο πολιτισμός και τα επιτεύγματά του στις επιδιώξεις του κυρίαρχου. Έτσι ερμηνεύονται και οι άδικες δυσλειτουργίες που επισήμανε ο Στ. Κασελάκης, π.χ. για την καθυστέρηση της απονομής δικαιοσύνης. Ένας ολόκληρος πολιτισμός εξαιρετικής εύνοιας των ισχυρών διαπερνάει συθέμελα και τη Δικαιοσύνη, όπως και την Παιδεία, την Υγεία κοκ
Η ταξικότητα της αρχιτεκτονικής του εποικοδομήματος δεν είναι καινούρια διαπίστωση και υπ' αυτήν την έννοια δεν παραξενεύεται κανείς όταν την ξανακούει.
Η Αριστερά της ήττας, που δίνει εξετάσεις στο ήθος, την πολιτική και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, δεν πρόκειται να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων του. Κι αυτό διότι ανεξαρτήτως της ρητορικής μιας ευκαιριακής ηγεσίας, πάντα οι διακρίσεις και οι συνέπειες τους θα πολώνουν διαφορετικά τους ανθρώπους, αναπαράγοντας τους φορείς που εναντιώνονται σ' αυτές.
Πως τόλεγε μωρέ ο Θόδωρος; «Όταν γυρίσω, θα γυρίσω με τα ρούχα και τ’ όνομα ενός άλλου. Κανείς δε θα με γνωρίσει. Κι αν δε θα με γνωρίσεις και πεις «Δεν είσαι εσύ», θα σου δώσω τα σημάδια, να πιστέψεις»**.
* Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ανέκδοτο ποίημα, γραμμένο το 1982, την εποχή που ετοίμαζε το σενάριο της ταινίας «Ταξίδι στα Κύθηρα» [Πηγή: www.doctv.gr]
** Θόδωρος Αγγελόπουλος, Μονόλογος από το τελευταίο πλάνο της ταινίας του «Το βλέμμα του Οδυσσέα» (1994). [Πηγή: www.doctv.gr]
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
