Τύπος και υπογραμμός
Η σημασία για όλους ενός εκ πρώτης όψεως διεκπεραιωτικού νομοσχεδίου για τα Μητρώα του Τύπου.
Τύπος και υπογραμμός
Δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τους ανθρώπους του Τύπου ένα νομοσχέδιο για τα Μητρώα των Μέσων επικοινωνίας και ενημέρωσης. Πρόκειται άλλωστε για το πλαίσιο πληροφόρησης και συνεννόησης όλων, τον έλεγχο των αποφάσεων της Διοίκησης και του κράτους, εντέλει την ποιότητα της Δημοκρατίας. Ακόμα κι αν παρακάμψει κανείς την αξιολόγηση της χώρας στην σχέση της με τις ελευθερίες του Τύπου, δεν μπορεί να αγνοήσει πως μια χούφτα εφοπλιστών κατέχει εδώ τα πάντα. Από κανάλια και εφημερίδες/έντυπα ως τα Πρακτορεία διανομής, στοιχηματικές, εταιρείες στατιστικών μετρήσεων κοκ!
Δίχως την ψευδαίσθηση ότι μπορεί τάχαμου να αναιρέσει τις θεμελιώδεις συνέπειες της συγκέντρωσης πλούτου και ισχύος στην οικονομία της αγοράς, αναζητείται η απάντηση πρωτίστως στο κοινωνικό πεδίο και στο επίπεδο των πολιτικών αποφάσεων, περιλαμβανομένων των νομοθετικών.
Μια χώρα που θα αξιολογούταν καλύτερα για την ποιότητα της Δημοκρατίας της θα έθετε αυστηρούς περιορισμούς στην πολυϊδιοκτησία των ΜΜΕ και των συμπαρομαρτούντων. Όσο πολύπλοκη και τεχνολογικά/νομικά επιτήδεια και να αποδεικνύεται αυτή η κατάσταση. Η στοιχειώδης λειτουργία των δημοκρατικών κανόνων είναι από προσχηματική έως αδύνατη όταν τη νομιμοποίηση των αποφάσεων της Διοίκησης και των δικαστηρίων αντί του συντεταγμένου λαϊκού παράγοντα αναλαμβάνουν εξειδικευμένες εταιρείες ενημέρωσης και επικοινωνίας των πλουσίων.
Στη μεγαλύτερη και πιο οικουμενική διάσταση της εικόνας συναντάει κανείς επίσης μια χούφτα πλατφόρμες, που καρπώνονται με προνομιακούς όρους που μόνες τους καθιέρωσαν, την αξία δισεκατομμυρίων παραγωγών περιεχομένου, χειραγωγώντας την κοινωνία με την ελλειπτική επιλεκτικότητα που επιβάλλεται δια των αλγορίθμων. Αυτοί περιορίζονται στην καλύτερη περίπτωση, σε ιδιοτελή κριτήρια αγοραίας διαχείρισης δεδομένων, αποκλείοντας κάθε ανθρωπιστική προσέγγιση και αναφορά, που βεβαίως θεωρούνται περιττές και άχρηστες!
Εδώ είναι που δεν αρκεί εθνικής εμβέλειας νομοθετική ρύθμιση αλλά πρόκειται για πεδίον δόξης λαμπρόν για αναμέτρηση, στο επίπεδο και το μέγεθος που επιβάλλεται. Κι αν κάτι τέτοιο μοιάζει πολύ μεγάλο, τουλάχιστον ας αρχίσει να τίθεται ως πολιτικό πρόταγμα πρώτης τάξεως. Ένας επιπλέον σύγχρονος άξονας στη υπόθεση της υπεράσπισης της εργασίας έναντι του κεφαλαίου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
