Αι Γενεαί Πάσαι (των Δημάρχων)

Ήταν όλοι εκεί. (Σχεδόν όλοι.) Θετική η πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανεμομύλου να καλέσει σε κοινό τραπέζι τον νυν και τους πρώην δημάρχους του δήμου μας. Συμφώνησαν νομίζω όλοι ότι εκείνο το «Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας» πρέπει επιτέλους να αντικατασταθεί από το ιστορικό «Δήμος Κερκυραίων». Οι δήμοι, από τα χρόνια της κλασικής Αθηναϊκής δημοκρατίας, ήταν των πολιτών: των Αθηναίων, των Κερκυραίων, όχι της Αθήνας, της Κέρκυρας, της βόρειας, της νότιας ή της κεντρικής. (Βλ. παλαιό σχετικό άρθρο του πάντα θαλερού δημάρχου, 1978-1990, Γιάννη Κούρκουλου.) Οι πολίτες αποφάσιζαν για την πόλη τους και όχι η πόλη για τους πολίτες. Ζήτημα δημοκρατίας. Υπαινιγμός δημοκρατίας. Κι αφού διαφάνηκε η συμφωνία των δημάρχων επ’ αυτού, ας συνταχθεί και ένα κοινό κείμενο «κορυφής» με το σχετικό αίτημα και το ισχυρό ιστορικό και πολιτιστικό επιχείρημα «των Κερκυραίων». 

Επί της ουσίας, θα συμφωνήσω με τον Χρήστο Μωραΐτη που, ως πρώην πρόεδρος του οικείου Περιφερειακού Συμβουλίου, παρενέβη στην συζήτηση και έθεσε την πολιτική διάσταση του προβλήματος. Ορθώς ο δήμαρχος, 1990-2002, Χρύσανθος Σαρλής έθεσε το ζήτημα του υπερ-συγκεντρωτικού κράτους που προκαλεί οικονομική ασφυξία στην τοπική αυτοδιοίκηση. Όμως σήμερα (μετά την αποτυχημένη επιχείρηση κατάληψης των Χειμερινών Ανακτόρων εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχουμε απλώς ένα υπερ-συγκεντρωτικό κράτος, αλλά ένα κράτος, που, ενώ διατηρεί την υπερ-συγκέντρωσή του έναντι της τοπικής αυτοδιοίκησης, ταυτοχρόνως συμπεριφέρεται εντελώς αποκεντρωτικά όταν πρόκειται να εκχωρήσει κρίσιμους τομείς της οικονομίας στην «ιδιωτική πρωτοβουλία» (που δεν είναι απαραιτήτως ιδιωτική – πχ Fraport). (Μια διαδικασία που ξεκίνησε, δειλά-δειλά, επί ΣΥΡΙΖΑ – πχ πάλι Fraport). 

Η διαδικασία αυτή, πρέπει να πούμε, περιλαμβάνει την συστηματική υπονόμευση του δημοσίου, ως μη «αρίστου», ώστε να προετοιμασθεί το έδαφος για την περαιτέρω διάλυσή του. Βλ. δημόσια νοσοκομεία, σχολεία κλπ. (Αν και η πλήρης αλήθεια είναι ότι το ίδιο το δημόσιο έχει δώσει άπειρες αφορμές κακοδιαχείρισης και αυτό-υπονόμευσης, στην οργάνωση του σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ τον ιθύνοντα ρόλο έπαιξαν ιδιώτες και ιδιωτικές εταιρείες. Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μια περίπτωση ιδιόμορφης υπερ-συγκεντρωτικής αποκέντρωσης της διαφθοράς.)

Αν είναι να κρατήσω κάτι καινούριο από την χθεσινή βραδιά, είναι εκείνο το δηλωθέν από την Fraport (κατά δήλωση του δημάρχου Στέφανου Πουλημένου) ότι επιδιώκει να διπλασιάσει τις αφίξεις. Είναι από εκείνους τους δείκτες που φαίνονται καλοί και αναπτυξιακοί, όμως αμέσως προκύπτει το ερώτημα: με ποιες υποδομές θα υποδεχθούμε τους αυξημένους επισκέπτες μας; Αν οι αφίξεις από το αεροδρόμιο και το λιμάνι φθάσουν τα 5 εκατ. ετησίως, τι θα γίνει με τα σκουπίδια, το νερό, τους δρόμους; Κι αν η Κέρκυρα μετατραπεί σε ένα μεγάλο Airbnb, τι θα γίνει με τα ενοίκια για τους νέους γιατρούς, δασκάλους, καθηγητές, αστυνομικούς, φοιτητές, αλλά και τους νέους Κερκυραίους που θέλουν να φτιάξουν την δική τους οικογένεια; Πού θα μείνουν όλοι αυτοί; Ακόμη και αν οι προβλέψεις της Fraport διαψευσθούν, και παραμείνουμε στην σημερινή κατάσταση, η κατάσταση αυτή είναι ήδη δύσκολη. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μετά την χρεωκοπία και τα τρία επαχθή μνημόνια, ο τουρισμός και οι κλίνες του Airbnb ήταν η ατμομηχανή επανεκκίνησης της οικονομίας. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό λειτούργησε ακόμη πιο έντονα στο νησί μας. Αναπνεύσαμε, στα ταμεία του κράτους εισέρρευσε ζεστό χρήμα, αλλά μετά ανακαλύψαμε ότι αυτές οι αναπνοές μας δεν ήταν και πολύ βαθιές. Όλα αυτά, που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, και ιδιαίτερα στο νησί μας, έγιναν χωρίς οργάνωση και προγραμματισμό και είχαν τεράστιες κοινωνικές συνέπειες. Τις συνέπειες αυτές η πολιτεία δεν αντιμετώπισε και εξακολουθεί να μην αντιμετωπίζει με σύνεση και επαρκείς πόρους. 

Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την διαχείριση των σκουπιδιών που καρκινοβατεί επί χρόνια. Η κεντρική κυβέρνηση καλυπτόμενη πίσω από το ότι αυτό είναι ένα ζήτημα που το διαχειρίζεται αποκλειστικά η τοπική αυτοδιοίκηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι οι τοπικά διαθέσιμοι πόροι δεν είναι επαρκείς και ότι πρέπει μέρος των τεραστίων εσόδων που εισπράττει το κεντρικό κράτος από το νησί να επιστρέψει στο νησί για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. (Όχι ως χάρη, αλλά ως χρέος.)

ΥΓ.1: Στην Βενετία, οι Βενετσιάνοι ανακάλυψαν εδώ και κάποια χρόνια ότι είναι ανεπιθύμητοι στην πόλη τους και διαδηλώνουν για αυτό. Τελευταία τους διαδήλωση κατά τον πρόσφατο γάμο του πολυ-δισεκατομμυριούχου Τζεφ Μπέζος, ο οποίος απέκλεισε ένα μεγάλο μέρος της ιστορικής πόλης για να φιλοξενήσει τους «υψηλούς» προσκεκλημένους του.

ΥΓ.2: Ακόμη και τίποτα από τα ανωτέρω να μη μπορούμε να λύσουμε, τουλάχιστον την «μουσική» ηχορρύπανση μπορούμε. Κι αν όχι για τους επισκέπτες, ας το κάνουμε για τους μόνιμους κατοίκους.

ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ