Λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά*
Υπάρχει χρόνος ανάταξης αυτής της κατάστασης; Σε κάθε τέτοια ερώτηση, η απάντηση θα είναι πάντα «ναι». Και μόνο το γεγονός ότι η τοπική διοίκηση δεν έχει συμπληρώσει ούτε τη μισή της θητεία σημαίνει πως έχει χρόνο να ανακάμψει.
Λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά*
Γιατί, δηλαδή, να χαιρόμαστε που η κερκυραϊκή διοίκηση καταγράφεται στις τελευταίες της χώρας; Ποιο είναι το νόημα του αυτομαστιγώματος, όταν διαπιστώνεται μια πραγματικότητα που έτσι κι αλλιώς αποδεικνύεται καθημερινά οδυνηρή; Όσο για τη σύγκριση με τις άλλες περιοχές, η αξία της είναι μάλλον για λόγους εντυπώσεων παρά για κάποια ουσιαστική χρήση. Οι προηγούμενοι δεν έχουν κανέναν λόγο να επιχαίρουν για αυτές τις επισημάνσεις. Εάν μάλιστα το κάνουν επειδή πιστεύουν ότι εξαιρούνται από το κάδρο, τότε το πρόβλημα είναι σοβαρότερο.
Και το ερώτημα είναι: Υπάρχει χρόνος ανάταξης αυτής της κατάστασης; Σε κάθε τέτοια ερώτηση, η απάντηση θα είναι πάντα «ναι». Και μόνο το γεγονός ότι η τοπική διοίκηση δεν έχει συμπληρώσει ούτε τη μισή της θητεία σημαίνει πως έχει χρόνο να ανακάμψει.
Για να συμβεί όμως αυτό, επιβάλλεται να ανασκουμπωθεί. Να περιορίσει τις εξωτερικές, ιδιοτελείς επιρροές στη λειτουργία της, καθώς και την κενή νοήματος, δήθεν επικοινωνιακή υπερέκθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Να ιεραρχήσει εκ νέου και να παρουσιάσει τους στόχους της με ρεαλισμό και χρονοδιάγραμμα. Σαν να ξεκινά σήμερα. Με επίγνωση της χρόνιας υποχώρησης, τόσο στις υποδομές όσο και στη λειτουργικότητα των δομών και των υπηρεσιών.
Πομφόλυγες του τύπου «διαπεριφερειακή διακήρυξη συνεργασίας για τον τουρισμό» προκαλούν τον ήδη αγανακτισμένο κόσμο, που διαπιστώνει καθημερινά τη διοικητική αδυναμία σε σχεδόν όλους τους τομείς.
Καλή θα ήταν και η εγκατάλειψη της υποχρέωσης υποστήριξης του επιτελικού κράτους της γενικής κυβέρνησης, που διακρίνεται για τη μεροληψία, τη γραφειοκρατική καθυστέρηση, την αστοχία, την άδικη διαχείριση των όποιων δημόσιων πόρων διατίθενται για την ανάκαμψη, καθώς και για την υποτίμηση της τοπικής διοίκησης με εμμονική ιδεοληψία. Ό,τι ακούγεται ευχάριστα στα αυτιά μας, στα κανάλια μας, έναντι μάλιστα γονατισμένων αντιπάλων μας, δεν συνιστά τεκμήριο ισχύος και μακροημέρευσης. Κάθε άλλο.
Εν ολίγοις, είναι απολύτως βέβαιο και εξακριβωμένο πως δεν είναι στραβός ο γιαλός! Από τη συνειδητοποίηση της πραγματικότητας θα εξαρτηθούν πολλά, όχι τόσο προσωπικά, όσο για την τύχη των νησιών και της πόλης.
* «Σου στέλνω χαιρετίσματα» (1976), Κουγιουμτζή, Μπουρμπούλη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
