Ε/Γ Αγχίαλος: Η γραμμή ζωής σε κίνδυνο

Στην Ελλάδα λένε ότι όλα τα θαύματα κρατάνε τρεις μέρες. Το δικό μας θαύμα κράτησε τρία χρόνια. Τόσο άντεξαν η βαριεστημένη, κρατικοδίαιτη γραφειοκρατία και ο αχόρταγος επιχειρηματικός ανταγωνισμός τη λειτουργία της επιδοτούμενης άγονης γραμμής που συνδέει τους Παξούς με το νησάκι των Αντιπάξων, με ένα αξιόπλοο, γρήγορο και εξαιρετικά συνεπές στα δρομολόγιά του πλοιάριο, το «Αγχίαλος» του καπετάν Αυγουστίνου Φαναριώτη. Με αντίτιμο εισιτηρίου λιγότερο από όσο ένας καφές στο χέρι. Που επιτέλεσε (και θα επιτελεί, για λίγο ακόμη, δυστυχώς), πέρα από ζωτικό μεταφορικό έργο σε μια δύσκολη θάλασσα, και μια σπάνια κοινωνική λειτουργία, αυτήν της αίσθησης κοινότητας, που τόσο έχει λείψει στην εποχή μας. Το αντάμωμα για την αναμονή του δρομολογίου στο γαλήνιο και γραφικό λιμανάκι της Αγραπιδιάς στους Αντίπαξους, η τελετουργία της άφιξης/αναχώρησης, αποτελούν ευκαιρία συνεύρεσης των λιγοστών κατοίκων και επισκεπτών του νησιού, αφορμή να ανταλλάξουν δυό κουβέντες, να δώσουν ένα χέρι βοήθειας ο ένας στον άλλο. Η ατμόσφαιρα αναδίδει ένα άρωμα παρελθόντος, σε πλήρη αντίστιξη με τους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας ενός τόπου παραδομένου στα θέλγητρα (και τις καταστροφικές συνέπειες) του υπερτουρισμού. 

Ποιος να θέλει να χαλάσει κάτι τόσο επιτυχημένο και ευρείας αποδοχής; Μα, φυσικά, αυτοί που δεν θέλουν στα πόδια τους άλλους παίκτες, κι ας μην έχουν ουσιαστικό οικονομικό όφελος από την ανάληψη του μεταφορικού τους έργου. Γιατί έτσι, δείχνουν ποιος είναι το αφεντικό στις γραμμές του Βορείου Ιονίου. Και αναγκάζουν κοτζάμ κυβερνητικό στέλεχος που εκλέγεται στην περιοχή και είχε πανηγυρικά εξαγγείλει την εξασφάλιση νέας τετραετούς επιδότησης, να ανακρούσει πρύμναν, πριν αλέκτορα φωνήσαι, προκειμένου να μη τα χαλάσει με κρίσιμους παράγοντες της εκλογικής του περιφέρειας.  Και ποιον βρίσκει αρωγό σε αυτή την «κωλοτούμπα»; Μα φυσικά το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, το Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, το οποίο με συνοπτικές διαδικασίες και εντυπωσιακή για το δημόσιο ταχύτητα ακυρώνει την προηγούμενη απόφασή του και μεταφέρει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό της επιδότησης ύψους 2,4 εκ. ευρώ, στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Αφήνοντας έτσι τη λειτουργία της άγονης γραμμής Παξών-Αντιπάξων (και Παξών-Κερκύρας κατά τους χειμερινούς μήνες) στο έλεος επιχειρηματικών συμφερόντων που δεν έχουν καμμία σκασίλα για το πώς, εάν, και με τι κόστος θα ταξιδεύουν οι Παξινοί εκτός τουριστικής περιόδου για να φροντίσουν την υγεία τους, να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις τους, ή να καλλιεργήσουν τη γη τους και να επισκεφτούν το σπίτι τους.

Πώς λέγεται αυτό σε απλά ελληνικά; Μήπως «ύβρις»; Την οποία, δυστυχώς, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι τρώνε «αμάσητα», ενώ αυτοί που θεσμικά θα έπρεπε να πρωτοστατούν στην αποτροπή αυτής της αρνητικής εξέλιξης, μοιραίοι και άβουλοι,  σφυρίζουν αδιάφορα.

Αλίκη Σ. Μουρίκη, κοινωνιολόγος

Παξοί, Οκτώβρης 2025